Polichromie stropu prezbiterium
Strop prezbiterium michalickiej świątyni, skonstruowany z desek z drzewa iglastego przybitych bezpośrednio do belek więźby dachowej, pokrywa w całości dekoracja malarska wykonana temperą na zaprawie kredowo-klejowej. Jego powierzchnia składa się z dwóch części: kwatery w apsydzie zdobi ornamentyka roślinna, pozostałą płaszczyznę dzieli jedenaście rzędów pól biegnących w poprzek kościoła, z których sześć to pasy kwadratowych kasetonów ustawionych przekątnie (po pięć w każdym), na przemian z rzędami malowanych owali ujętych w obramienia z liści laurowych. Mieszczą się w nich przedstawienia figuralne, wizerunki świętych i herby. Przestrzenie między polami wypełnia dekoracja o motywach roślinnych, całość obiega fryz złożony z motywów floralno-zwierzęcych.
W środkowej kwaterze pierwszego od wschodu rzędu, wyróżnionej okrągłym kształtem, przedstawiono Matkę Boską i Chrystusa jako Męża Boleści, pozostałe kasetony zdobią rozety.
.
.
.
.
W zewnętrznych polach rzędu drugiego mieszczą się wizerunki Ojców Kościoła: św. Augustyna ukazanego w szatach biskupich na tle krajobrazu, z krzyżem biskupim w lewej ręce oraz św. Ambrożego stojącego na tle kościoła, również odzianego w szaty biskupie, z pastorałem. W owalach środkowych ukazano postaci aniołów z narzędziami męki – krzyżem i kolumną.
W kolejnym pasie w kwaterach skrajnych namalowano rozety, w trzech pozostałych – przedstawienia heraldyczne: herb Nałęcz ks. Georga Brzoski, z jego inicjałami [GB], inskrypcją: DOMINE DILEXI DECOREM/ DOMUS T UO ET LOCUM/ HABITATIONIS (Panie, bardzo ceniłem ozdoby w domu Twoim i miejscu zamieszkania) i datą 1614; podwójny herb biskupa Karola, arcyksięcia austriackiego i biskupstwa wrocławskiego oraz herb klasztoru kanoników regularnych Na Piasku.
W owalach czwartego rzędu przeważają sceny figuralne: W pierwszym czterej aniołowie adorują monstrancję z hostią, towarzyszy im napis: ECCE PANIS ANGELORUM (Oto chleb aniołów); W następnym mieści się przedstawienie męczeństwa św. Szczepana: trzech oprawców kamienuje świętego, który klęczy pośrodku z rękami wzniesionymi ku niebu. W trzecim polu jest scena adoracji krzyża przez klęczącego mężczyznę z różańcem w ręce oraz inskrypcja z FILI DEI MISERERE ME (Synu Boży miej miłosierdzie nade mną); W ostatnim owalu ukazano całopostaciowy wizerunek św. Wincentego w stroju diakona, który trzyma ruszt w lewej i książkę w prawej ręce.
W środkowym kasetonie piątego rzędu Wyobrażono postać biskupa siedzącego na tle kolumnowej architektury i błogosławiącego dwóch klęczących mężczyzn, na drugim planie – postać kobieca, pozostałe kwatery wypełniają rozety.
.
.
W polach kolejnego rzędu są wizerunki świętych kobiet: Barbary z miniaturką wieży, Katarzyny z mieczem, Jadwigi z modelem kościoła oraz Marii Magdaleny z puszką na wonne oleje.
.
.
Kwatery w siódmym pasie mieszczą wyobrażenia świętych mężów. W pierwszej znajduje się niezidentyfikowana postać mężczyzny w stroju duchownym, W kolejnych kasetonach ukazano: św. Dominika klęczącego z różańcem pod krucyfiksem, św. Piotra z kluczem, św. Pawła z mieczem i św. Franciszka w chwili stygmatyzacji.
W owalach poniżej przedstawiono: króla Dawida z harfą, któremu towarzyszy anioł z mieczem i banderola z napisem: DOMINE NE IN FURORE TUO ARGUAS […] IN IRA TUA (Nie karć mnie, Panie, w swym gniewie i nie karz w swej zapalczywości Ps 6,2); herb Habsburgów – dwugłowego orła; scenę Koronacji Najświętszej Panny Marii, W której Matkę Boską podtrzymują dwaj aniołowie, a Bóg Ojciec i Chrystus wkładają na jej skronie koronę, oraz kolejne przedstawienie heraldyczne: herb biskupa Karola Ferdynanda Wazy.
W następnym, dziewiątym szeregu mieszczą się wizerunki świętych. W pierwszej kwaterze ukazano św. Mikołaja z pastorałem w prawej ręce i trzema kulami w lewej, w drugiej – św. Jacka Odrowąża z monstrancją w rękach, w kolejnych są: św. Jan Ewangelista z orłem oraz św. Jan Chrzciciel z krzyżem w lewej ręce, w ostatniej znajduje się postać św. Bemarda z Clairvaux z krzyżem.
W pierwszym polu dziesiątego rzędu wyobrażono św. Wacława w zbroi z chorągwią w prawej ręce. W dwóch kolejnych owalach są wizerunki Ojców Kościoła, świętych Hieronima i Grzegorza – obaj siedzą we wnętrzach, na tle kolumnowej architektury. W czwartym polu przedstawiono św. Jerzego na koniu – w chwili, gdy zabija smoka.
W ostatnim, jedenastym pasie znajdują się figury trzech pozostałych ewangelistów: św. Łukasza z wołem, św. Mateusza z aniołem i św. Marka z lwem. W kasetonach zewnętrznych mieści się wizerunek Ducha Świętego pod postacią gołębicy oraz rozeta.
Cytat z: Marta Miś, Kościół pw. św. Michała Archanioła w Michalicach, Praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. dr. hab. Jana Harasimowicza, s.10-12, Wrocław 1999